სიმართლე ის არის, რომ ცივილიზაცია არ გვიცავს ველური ცხოველებისგან. ის ცდილობს, თუმცა არასრულყოფილად, დაგვიშვას საკუთარი თავისგან.
(The truth is that civilization does not protect us from wild animals. It attempts, however imperfectly, to protect us from ourselves.)
მაიკლ კრიტტონის წიგნში "მოგზაურობები" ის ასახავს ცივილიზაციასა და კაცობრიობის ბუნებრივ ინსტინქტებს შორის. იგი ვარაუდობს, რომ სანამ ცივილიზაციამ შეიძლება ეფექტურად არ დაგვიცვან ველური ცხოველების მიერ წარმოქმნილი საფრთხეებისგან, მისი მთავარი როლი არის საკუთარი ქცევისა და იმპულსების მართვა, რაც შეიძლება ბევრად უფრო საშიში იყოს. ეს ორმაგობა ხაზს უსვამს მიმდინარე ბრძოლას ჩვენს პრიმიტიულ ინსტინქტებსა და ჩვენს მიერ შექმნილ სტრუქტურებს შორის.
კრიტტონის შეხედულებისამებრ მიუთითებს ფუნდამენტური ჭეშმარიტება ადამიანის არსებობის შესახებ: ჩვენი საზოგადოებრივი კონსტრუქციები შექმნილია იმისთვის, რომ შეამციროს ჩვენი უფრო დამანგრეველი ტენდენციები, ვიდრე არ დაგვავიწყდეს გარე საფრთხეებისგან. ამ თვალსაზრისით, ცივილიზაციით გათვალისწინებული უსაფრთხოება მართლაც ორმაგი ხმალია, რაც ხაზს უსვამს ინტროსპექციის და თვითრეგულირების აუცილებლობას სამყაროში, რომელიც ივსება როგორც გარეული ცხოველებით, ასევე გარეული ადამიანის ქცევით.