ფილიპ კ. დიკის ნაშრომში, იგი იკვლევს იმ კონცეფციას, რომ ზოგიერთმა პირმა, მიუხედავად იმისა, რომ ბიოლოგიურად ადამიანურია, ემოციური სიღრმე ან კაცობრიობა არ გააჩნია ჩვენს სახეობებთან. ეს მეტაფორული იდეა, რომ იყოს "Androids", მიგვითითებს იმაზე, რომ ეს ადამიანები შეიძლება გათიშული იქნეს ნამდვილი ადამიანის გამოცდილებისა და ემოციებისგან, ფუნქციონირებს თითქმის მანქანები, ვიდრე ცოცხალი არსებები. დროთა განმავლობაში, დიკის ნაწერებმა განიცადა ბუნდოვანი ხაზები ადამიანურ და ხელოვნურ არსებობას შორის, დაუსვა კითხვები იდენტურობასა და ცნობიერებასთან დაკავშირებით.
ეს თემა ასახავს ფართო კომენტარს საზოგადოების შესახებ, რაც ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება გარკვეული პირები იმოქმედონ მექანიკური გზით, არ აქვთ თანაგრძნობა ან სხვებთან ნამდვილი კავშირი. დიკი იწვევს მკითხველს, გადახედონ რას ნიშნავს ადამიანი, მოუწოდებს მათ შეისწავლონ ემოციური ალგორითმები, რომლებიც განსაზღვრავენ ჩვენს მოქმედებებსა და ურთიერთობებს. ასეთი ანარეკლები თანამედროვე სამყაროს კრიტიკას წარმოადგენს, რომელსაც ზოგჯერ შეუძლია პრიორიტეტული იყოს თანაგრძნობის ეფექტურობა, რაც გვაყენებს ჩვენს ავთენტურ ურთიერთობას.