ეს ბავშვები ჭკვიანები იყვნენ, ისინი ენთუზიაზმით იყვნენ და ისინი საკმარისად ახალგაზრდა იყვნენ ისე, რომ სკოლებმა არ გაანადგურეს სწავლისადმი მთელი ინტერესი. მათ ჯერ კიდევ შეეძლოთ თავიანთი ტვინის გამოყენება, რაც თორნის აზრით იყო დარწმუნებული ნიშანი, რომ მათ ჯერ არ დაასრულეს ოფიციალური განათლება.
(These kids were smart, they were enthusiastic, and they were young enough so that the schools hadn't destroyed all their interest in learning. They could still actually use their brains, which in Thorne's view was a sure sign they hadn't yet completed a formal education.)
მაიკლ კრიკტონის წიგნში "დაკარგული სამყარო", ავტორი ასახავს ბავშვთა ჯგუფს, რომლებიც გამოხატავენ ნამდვილ ცნობისმოყვარეობას და დაზვერვას. სწავლისადმი მათი ენთუზიაზმი მიგვითითებს იმაზე, რომ მათ ჯერ არ ექვემდებარებოდნენ შეზღუდვები და შეზღუდვები, რომლებიც ხშირად გვხვდება ოფიციალურ განათლების სისტემებში. ეს გულისხმობს, რომ მათი პოტენციალი ჯერ კიდევ ხელუხლებელია და მათ შეუძლიათ იფიქრონ კრეატიულად და კრიტიკულად.
კრიტტონის დაკვირვება ხაზს უსვამს განსხვავებას ამ ბავშვების უნაყოფო გონებასა და ტრადიციული სკოლების ხშირად ხისტი ბუნებას შორის, რამაც შეიძლება ბუნებრივი ცნობისმოყვარეობა შეაჩეროს. იგი მიუთითებს, რომ ბავშვების შესაძლებლობამ აქტიურად ჩაერთოს თავისი ტვინი, აშკარაა იმის მანიშნებელი, რომ მათ ჯერ არ აქვთ სრულად გაიარეს ჩვეულებრივი საგანმანათლებლო პროცესი, რომელსაც ზოგჯერ შეუძლია შეაჩეროს სწავლისა და შესწავლის თანდაყოლილი სურვილი.