ეს ციტატა Sebastian Faulks- ის წიგნიდან "Engleby" ხაზს უსვამს ინდივიდების ტენდენციას, რომ ჩამოყალიბდეს დამკვიდრებულ ქცევებსა და რწმენებზე, ხშირად ადამიანის მოქმედებებში თანდაყოლილი არაპროგნოზირებადობის აღიარების ხარჯზე. იგი მიგვითითებს იმაზე, რომ ადამიანები ისე იყვნენ ჩასმული თავიანთი რუტინული და ნიმუშებით, რომ ისინი უყურებენ ფუნდამენტურ ჭეშმარიტებას, რომ ადამიანის ქცევა არ არის ხისტი, არამედ სითხე და მრავალფეროვანი.
გარდა ამისა, ციტატა აყენებს გამოწვევას პიროვნების თანმიმდევრული პიროვნების ან თანმიმდევრული მოტივაციების შესახებ. იმის ნაცვლად, რომ მართავდნენ ფიქსირებული თვისებებით, ადამიანები ხშირად მოქმედებენ შემთხვევით და იმპულსურად, რაც ასახავს ემოციებისა და გარემოებების რთულ ურთიერთქმედებას. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს ადამიანის ბუნების სირთულეს, იწვევს მკითხველს გადახედონ თავიანთ ვარაუდებს პიროვნული იდენტურობისა და მოტივაციის შესახებ.