მიწაზე სიარული ან წვრილ ნიადაგში თხრა, მე ინტენსიურად ვიცი, რომ დრო ოდნავ იწვის, ცვლილებები ხდება შეუმჩნეველი და წუთიანი გზით, ისე დაგროვდა ისე დახვეწილად, რომ ისინი არ არსებობენ. მიუხედავად ამისა, ყველაფერში მცირდება-უჯრედული რეპლიკაცია, მტვრის ძრავის წვიმა, თმის გახანგრძლივება, ქარის ჩამოსხმული კლდეები-შეუცვლელი და ა.შ.
(Walking on the land or digging in the fine soil I am intensely aware that time quivers slightly, changes occurring in imperceptible and minute ways, accumulating so subtly that they seem not to exist. Yet the tiny shifts in everything--cell replication, the rain of dust motes, lengthening hair, wind-pushed rocks--press inexorably on and on.)
თავის წიგნში "ფრინველის ღრუბელი", E. Annie Proulx ასახავს დროის დახვეწილ გავლენას ბუნებასთან ურთიერთობისას. როდესაც ის მიწაზე დადის ან ნიადაგში იჭრება, იგი მწვავედ აცნობიერებს მის გარშემო მომხდარ წუთიერი ცვლილებების შესახებ. ეს ცვლილებები, თუმც მცირე და დაუცველია, ხელს უწყობს დროისა და ცხოვრების უწყვეტ ნაკადს. ისინი შეხსენებაა, რომ ტრანსფორმაცია, ბუნებაში თუ თავად არსებობა, ჩუმად და სტაბილურად ხდება.
ავტორი ხაზს უსვამს, რომ ყველაზე მცირე ელემენტები, როგორიცაა უჯრედების რეპლიკაცია და მტვრის მოძრაობა, მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ დროის მიმდინარე პროცესში. Proulx ასახავს, თუ როგორ შეიძლება ეს თანდათანობითი ძვრები შეუმჩნეველი იყოს, მაგრამ გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს ცხოვრების ქსოვილისთვის. მისი დაკვირვებები ღრმა კავშირს გადასცემს გარემოსთან და ხაზს უსვამს ჩვენს გარემოთი პატარა, თითქმის შეუმჩნეველი ცვლილებების სილამაზეს.