ვაშინგტონი არა მხოლოდ ფიზიკურად ჯდება კანონპროექტს, ის ასევე თითქმის სრულყოფილი იყო ფსიქოლოგიურად, იმდენად კომფორტული თავისი უპირატესობით, რომ გრძნობდა თავს საკუთარი თავის ახსნა. {როგორც ახალგაზრდა მამაკაცი საფრანგეთისა და ინდოეთის ომის დროს, მას უფრო აშკარა იყო გამოხატული, მაგრამ მან გამოცდილებიდან შეიტყო, რომ მისმა მკაფიო ყოფნა თავისთავად ისაუბრა.
(Washington not only fit the bill physically, he was also almost perfect psychologically, so comfortable with his superiority that he felt no need to explain himself. {As a young man during the French and Indian war he had been more outspoken, but he learned from experience to allow his sheer presence to speak for itself.} While less confident men blathered on, he remained silent, thereby making himself a vessel into which admirers for their fondest convictions, becoming a kind of receptacle for diverse aspirations that magically came together in one man.)
ჯორჯ ვაშინგტონი ფლობდა ფიზიკურ ატრიბუტებსა და ფსიქოლოგიურ სიძლიერეს, რომელიც აუცილებელია ლიდერობისთვის, ამერიკული რევოლუციის დროს. მან გამოავლინა ბუნებრივი უპირატესობა და თავდაჯერებულობა, რამაც აღმოფხვრა თვითგამორკვევის საჭიროება. მისი ადრინდელი გამოცდილება, როგორც უმცროსი ოფიცერი, ასწავლა მას დაეყრდნო მისი მეთაური ყოფნა, ვიდრე სიტყვები, რაც მას საშუალებას აძლევდა განასახიეროს მის გარშემო მყოფთა იმედები და მისწრაფებები.
დროთა განმავლობაში, ვაშინგტონი ახალგაზრდობაში უფრო აშკარა ფიგურიდან განვითარდა ჩუმად ლიდერამდე, რომლის უბრალო არსებობამ ერთგულება და აღფრთოვანება შთააგონა. ამ ტრანსფორმაციამ მას საშუალება მისცა...