ციტატა ასახავს საზოგადოების ყურადღების გადატანას ჭეშმარიტად ბრძნული პირებისგან ზედაპირულ ფიგურებზე, რომლებიც ხშირად დომინირებენ საზოგადოებრივ დისკურსზე. პერსონაჟი შენიშნავს, რომ სიბრძნე დაჩრდილა გასართობ ადამიანებმა, მაგალითად, მსახიობებმა, რომლებიც ადვილად იზიარებენ მოსაზრებებს სხვადასხვა თემებზე, გაგების სიღრმის გარეშე, რაც ნამდვილი სიბრძნით მოდის.
ეს კომენტარი შეიძლება ჩაითვალოს თანამედროვე კულტურის კრიტიკად, სადაც სახელგანთქმული სტატუსი ხშირად ანიჭებს უფლებამოსილებას სერიოზულ საგნებზე. ტრადიციული სიბრძნის დაქვეითება ხაზს უსვამს საზოგადოებრივ უპირატესობას მათთვის, ვინც ქარიზმატულია, ვიდრე მცოდნე, იწვევს შეშფოთებას საზოგადოებრივი საუბრისა და გაგების ხარისხთან დაკავშირებით.