რენდი ალკორნი, თავის წიგნში "ბედნიერება", ხაზს უსვამს გავრცელებულ მცდარი მოსაზრებას, რომ ადამიანები ბედნიერებას ატარებენ სიწმინდის ხარჯზე. იგი ვარაუდობს, რომ საზოგადოება ხშირად პრიორიტეტს უწევს ბედნიერებისკენ სწრაფვას, რის შედეგადაც ინდივიდებს მიაჩნიათ, რომ ისინი სულიერი შესრულებისგან უნდა გაათავისუფლონ, სასიყვარულო სიამოვნების სასარგებლოდ. ამ აზროვნებამ შეიძლება საბოლოოდ გამოიწვიოს ცხოვრების არასწორი მიდგომა.
ალკორნი ამტკიცებს, რომ ჭეშმარიტი ბედნიერება ნაპოვნია სიწმინდის გზით, და რომ ღვთიური ურთიერთობის ძებნა შეიძლება გამოიწვიოს ავთენტური სიხარული. იმის გაგებით, რომ სიწმინდე და ბედნიერება არ არის ურთიერთგამომრიცხავი, ინდივიდებს შეუძლიათ მოიცავდნენ ბილიკს, რომელიც ხელს უწყობს როგორც სულიერ ზრდას, ასევე ნამდვილ კმაყოფილებას, ვიდრე მხოლოდ დროებითი კმაყოფილების დევნა.