"ახალგაზრდობის დავიწყებულ საქმეებში", ალექსანდრე მაკკალ სმიტი ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ უცხო ადამიანებისგან სიკეთე მუდმივი ყოფნაა ჩვენს ცხოვრებაში. იმის მაგივრად, რომ უცნობი პირებისგან გულუხვობის ან კეთილდღეობისგან განთავისუფლდეს, უნდა გავაცნობიეროთ, რომ ასეთი სიკეთე ადამიანის ურთიერთქმედების ფუნდამენტური ასპექტია. ეს შეხსენებაა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ წინაშე დგას გამოწვევები, ჩვენს გარშემო არსებული საზოგადოების მხრიდან რჩება.
ეს პერსპექტივა ხელს უწყობს დაფასებას თანაგრძნობის ხშირად შეუმჩნეველი მომენტებისთვის, რომელსაც ყოველდღიურად ვხვდებით. იდეა აძლიერებს რწმენას, რომ ჩვენ არასდროს ვართ მარტო, რადგან ყოველთვის არიან ადამიანები, რომლებსაც სურთ დახმარება და სითბო შესთავაზონ, ქმნიან კავშირებს, რომლებიც ამდიდრებს ჩვენს გამოცდილებას. ამ გაგების მიღწევამ შეიძლება გამოიწვიოს კაცობრიობის უფრო ოპტიმისტური შეხედულება და ჩვენი საზოგადოებების შიგნით კავშირების გაძლიერება.