როდესაც თქვენ პრეტენზიას არ გრძნობთ თავს დაზარალებულად ან გაბრაზებულად ან განადგურებულად, თქვენ არ იტყუებით ღმერთს. იყავი გულწრფელი! არ მესმის; მე არ გირჩევთ, რომ ღმერთზე გაბრაზდეთ ან დაადანაშაულოთ იგი. ის არ იმსახურებს ბრალს. უფრო მეტიც, მე გირჩევთ, რომ გულწრფელად აღიაროთ ღმერთს თქვენი ზიანის, უკმაყოფილებისა და სიბრაზის გრძნობები. ხშირად ჩვენ ვუყურებთ ჩვენი
(When you pretend you don't feel hurt or angry or devastated, you're not fooling God. Be honest! Don't misunderstand; I am not encouraging you to be angry at God or to blame him. He deserves no blame. Rather, I am encouraging you to honestly confess to God your feelings of hurt, resentment, and anger. Often we look at suffering from our perspective and forget that God sees from another vantage point.)
პასაჟში, ავტორი ხაზს უსვამს ღმერთთან ჩვენი გრძნობებისადმი გულწრფელობის მნიშვნელობას, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ტკივილს ან სიბრაზეს ვხვდებით. უშეცდომოდ, არ იტყუებს ღმერთს; მას ესმის ჩვენი ნამდვილი ემოციები. ავტორი მკითხველს მოუწოდებს გამოხატონ გრძნობები ღიად, დაადასტურონ, რომ ტანჯვამ შეიძლება გამოიწვიოს უარყოფითი ემოციების მთელი რიგი, მათ შორის უკმაყოფილება და დააზარალებს. ღმერთთან ნამდვილი კომუნიკაცია აუცილებელია სულიერი ზრდისთვის.
გარდა ამისა, ავტორი გვახსენებს, რომ არ მივმართოთ სიბრაზეს ღვთის მიმართ, რადგან ის არ არის დამნაშავე ჩვენი ტანჯვაში. ამის ნაცვლად, აუცილებელია იმის აღიარება, რომ ჩვენი გაჭირვების პერსპექტივა შეიძლება შეზღუდული იყოს, ხოლო ღმერთი ხედავს უფრო დიდ სურათს. ამრიგად, ჩვენი გრძნობების აღიარება ემსახურება ჩვენი გაგების გასწორებას ღვთის ფართო ხედვასთან, ხელს შეუწყობს მასთან უფრო ღრმა ურთიერთობას ჩვენი ბრძოლების ფონზე.