"სიყვარული მოწყვეტილ მიწაზე: ჯოანა ქურთისტანის", ავტორი ჟან სასონი იპყრობს სასოწარკვეთას, რომელიც ქურთების მიერ იგრძნობა სადამ ჰუსეინის სასტიკი კამპანიების დროს. პროტაგონისტი, ჯოანა, ასახავს მის ტკივილს საერთაშორისო ჩარევის არარსებობის გამო, რადგან მისმა ხალხმა სისასტიკე განიცადა. იგი ეჭვქვეშ აყენებს გლობალური საზოგადოების სიჩუმეს და აშკარა გულგრილობას ქურთული მდგომარეობის მიმართ, გაინტერესებს, რატომ არავის უვლიდა მათ ტანჯვას.

ეს გულწრფელი აღიარებისა და დახმარებისადმი გულწრფელი ხაზს უსვამს პოლიტიკური უგულებელყოფის უფრო ფართო საკითხს, რომელსაც წინაშე დგას დაჩაგრული ჯგუფები. ჯოანას სიამოვნება წარმოადგენს ძლიერ შეხსენებას ადამიანის უფლებების დარღვევებზე საერთაშორისო ყურადღების მიქცევის გამოწვევებზე, რაც ხაზს უსვამს ტირანიის წინააღმდეგ სიფხიზლისა და მოქმედების აუცილებლობას. მისი მოთხრობა ასახავს არა მხოლოდ პირად ბრძოლებს, არამედ კოლექტიურ ტირილს სამართლიანობისა და კაცობრიობის პასუხისმგებლობისთვის, რომ წინააღმდეგობა გაუწიოს ჩაგვრას.