მაგალითად, რატომ არ იყო საჭირო AIG– ს კაპიტალის დასაკავებლად მათ წინააღმდეგ? რატომ, ამ საკითხთან დაკავშირებით, Moody's და Standard & Poor- ს სურდათ დალოცონ Dicey იპოთეკური სესხების აუზების 80 პროცენტი იმავე სამმაგი რეიტინგით, რომელიც მათ აშშ-ს ხაზინის დავალიანებებზე მიანიჭეს? რატომ არ წამოდგა ვინმე, ვინმემ, გოლდმან საქსის შიგნით და თქვა: "ეს არის უხამსი. სარეიტინგო სააგენტოები, ყველა ამ
(Why, for example, wasn't AIG required to reserve capital against them? Why, for that matter, were Moody's and Standard & Poor's willing to bless 80 percent of a pool of dicey mortgage loans with the same triple-A rating they bestowed on the debts of the U.S. Treasury? Why didn't someone, anyone, inside Goldman Sachs stand up and say, "This is obscene. The rating agencies, the ultimate pricers of all these subprime mortgage loans, clearly do not understand the risk, and their idiocy is creating a recipe for catastrophe"?)
ტექსტი ბადებს კრიტიკულ კითხვებს ფინანსურ პრაქტიკასთან დაკავშირებით, რამაც გამოიწვია 2008 წლის ფინანსური კრიზისი, კონკრეტულად აქცენტს აკეთებს AIG– ს კაპიტალის რეზერვების ნაკლებობაზე და საეჭვო რეიტინგებზე ძირითადი სააგენტოებისგან, როგორიცაა Moody's და Standard & Poor's. იგი ხაზს უსვამს წინააღმდეგობას სარისკო იპოთეკური სესხებისა და აშშ -ს ხაზინის უსაფრთხო დავალიანებებს შორის, რაც მიგვითითებს რისკის შეფასების მნიშვნელოვან გათიშვაში.
გარდა ამისა, ამონარიდი ყურადღებას ამახვილებს გავლენიანი ფინანსური ინსტიტუტებში, როგორიცაა Goldman Sachs. ეს გულისხმობს, რომ ამ ორგანიზაციებში ინდივიდებმა უნდა აღიარონ სააგენტოების შეცდომაში შემყვანი რეიტინგების შედეგად წარმოქმნილი საფრთხეები, მაგრამ შემაშფოთებელი სიჩუმე იყო. ამ სიჩუმემ ხელი შეუწყო იმ მნიშვნელოვან ვითარებას, რომელმაც საბოლოოდ მიიღო მონაწილეობა ფინანსურ შერწყმაში.
