ტექსტი ბადებს კრიტიკულ კითხვებს ფინანსურ პრაქტიკასთან დაკავშირებით, რამაც გამოიწვია 2008 წლის ფინანსური კრიზისი, კონკრეტულად აქცენტს აკეთებს AIG– ს კაპიტალის რეზერვების ნაკლებობაზე და საეჭვო რეიტინგებზე ძირითადი სააგენტოებისგან, როგორიცაა Moody's და Standard & Poor's. იგი ხაზს უსვამს წინააღმდეგობას სარისკო იპოთეკური სესხებისა და აშშ -ს ხაზინის უსაფრთხო დავალიანებებს შორის, რაც მიგვითითებს რისკის შეფასების მნიშვნელოვან გათიშვაში.
გარდა ამისა, ამონარიდი ყურადღებას ამახვილებს გავლენიანი ფინანსური ინსტიტუტებში, როგორიცაა Goldman Sachs. ეს გულისხმობს, რომ ამ ორგანიზაციებში ინდივიდებმა უნდა აღიარონ სააგენტოების შეცდომაში შემყვანი რეიტინგების შედეგად წარმოქმნილი საფრთხეები, მაგრამ შემაშფოთებელი სიჩუმე იყო. ამ სიჩუმემ ხელი შეუწყო იმ მნიშვნელოვან ვითარებას, რომელმაც საბოლოოდ მიიღო მონაწილეობა ფინანსურ შერწყმაში.