ეჭვგარეშეა, ექიმის ცნება, როგორც ლეგიტიმური საფასური, სამსახურის მეწარმე, რომელიც თავის სიმდიდრეს ქმნის პაციენტთა უბედურებისგან, ძველმოდური, სავალალო და განწირულია.
(Without question, the notion of the doctor as a legitimate fee-for-service entrepreneur, making his fortune from misfortunes of is patients, is old-fashioned, distasteful, and doomed.)
მათი პაციენტების დაავადებებისგან მიღებული ექიმების იდეა სულ უფრო და უფრო მეტად განიხილება, როგორც მოძველებული და გაუგებარი. ეს პერსპექტივა მიგვითითებს, რომ ტრადიციული მოდელი, სადაც სამედიცინო მომსახურების მიმწოდებლები ძირითადად მოქმედებენ, როგორც მეწარმეები, რომლებიც ფოკუსირებულია ფინანსურ სარგებელზე, თანამედროვე საზოგადოებაში ნაკლებად მისაღები ხდება. ხალხი იწყებს იმის აღიარებას, რომ ჭეშმარიტი ჯანდაცვა უნდა მიანიჭოს პრიორიტეტს პაციენტების კეთილდღეობას, ვიდრე პრაქტიკოსებისთვის ფინანსური სტიმულირებას.
როგორც ჯანდაცვის ლანდშაფტი ვითარდება, უფრო მეტი ყურადღება გამახვილებულია ეთიკურ პრაქტიკებზე და პაციენტზე ორიენტირებულ ზრუნვაზე. ექიმების, როგორც უბრალო მოგებაზე ორიენტირებული მეწარმეების დათვალიერების შედეგად, მიუთითებს მომავალზე, სადაც სამედიცინო პრაქტიკოსები უფრო მეტად თანაგრძნობით მიიჩნევენ. ეს ცვლილება ასახავს უფრო ფართო კულტურულ მოძრაობას ჯანმრთელობისა და ჯანდაცვის ინდუსტრიაში ფინანსური სარგებლისთვის ჯანმრთელობისა და თანაგრძნობისკენ.