ყოველივე ამის შემდეგ, insensible, როგორც ის არის ათასობით სურვილს და ამოიღეს შევიწროებული ზრუნვისგან, ჩემი არა საშინელი ადამიანი იყოს.?
(Yet, after all, insensible as he is to a thousand wants, and removed from harassing cares, my not the savage be the happier man..?)
"ტიპაჟში: პოლინეზიის ცხოვრებაში", ჰერმან მელვილი ბადებს აზროვნების დამადასტურებელ კითხვას ბედნიერების და ადამიანის სურვილების ბუნების შესახებ. ის ეწინააღმდეგება ველურ ცხოვრებას, რომელიც ხელუხლებელი იყო ცივილიზაციის სტრესებითა და მოთხოვნებით, თანამედროვე პირთა მიმართ, რომლებიც უამრავ საჭიროებასა და შეშფოთებას განიცდიან. Savage– ს ამ სურვილებისადმი უნაყოფობამ შეიძლება მას უფრო მდიდარი მშვიდობისა და კმაყოფილების გრძნობა მიანიჭოს, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ უფრო მარტივმა არსებობამ შეიძლება გამოიწვიოს უფრო მეტი ბედნიერება.
მელვილი იწვევს მკითხველს, რომ განიხილონ თუ არა თანამედროვე ცხოვრების სირთულეები ხელს უშლის ნამდვილ სიხარულს. Savage– ს "შევიწროების ზრუნვის" არარსებობის ხაზგასმით, იგი გულისხმობს, რომ საზოგადოებრივი ზეწოლის არარსებობამ შეიძლება სიცოცხლის უფრო ღრმა დაფასება გამოიწვიოს. ეს დაფიქრება მიგვითითებს იმაზე, რომ ბედნიერება შეიძლება არ იყოს აუცილებელი სურვილების შესრულებისგან, არამედ მათგან განთავისუფლებისაგან, რაც ფილოსოფიურ ასახვაზე მიგვითითებს სხვადასხვა ცხოვრების წესის თანდაყოლილ ფასეულობებზე.
