თქვენ უნდა გააცნობიეროთ, თქვენ ძალიან ცოტა ადგილს იკავებთ მსოფლიოში, როგორც მთელი თქვენი სხეული, ანუ; ამასთან, თქვენ არავის დაემორჩილეთ, არც ღმერთებს, რადგან მიზეზი არ იზომება ზომით, არამედ გაგებით. რატომ არ უნდა იზრუნოთ თქვენზე, სადაც თქვენ და ღმერთები თანაბარი ხართ?
(You ought to realize, you take up very little space in the world as a whole-your body, that is; in reason, however, you yield to no one, not even to the gods, because reason is not measured in size but sense. So why not care for that side of you, where you and the gods are equals?)
epictetus ხაზს უსვამს ჩვენი ფიზიკური ყოფნის უმნიშვნელო სამყაროს დიდ სქემაში, ხოლო ხაზს უსვამს ადამიანის მიზეზების უპირატესობას. იგი გვთავაზობს, რომ, მიუხედავად მცირე სივრცისა, ჩვენი სხეულები იკავებენ, მიზეზების ძალა საშუალებას გვაძლევს დავიდეს ღვთიური არსების თანაბარი. ეს პერსპექტივა იწვევს ჩვენს ინტელექტუალურ და მორალურ შესაძლებლობებზე ფოკუსირებას, ვიდრე ფიზიკურ არსებობასთან დაკავშირებით.
ჩვენი მსჯელობის შესაძლებლობების შეფასებით და აღზრდით, ჩვენ შეგვიძლია გავაუმჯობესოთ არსებობის უფრო მაღალი ასპექტები. Epictetus მოგვიწოდებს, რომ ვაღიაროთ, რომ ჭეშმარიტი ღირებულება მდგომარეობს არა ჩვენს ფიზიკურ მდგომარეობაში, არამედ ჩვენი გონების სიძლიერეში და ჩვენი გაგების სიღრმეში. ეს მიდგომა ხელს უწყობს პიროვნულ ზრდას და ღვთიური თანასწორობის გრძნობას, მოგვიწოდებს ინვესტიციებს ჩვენს ინტელექტუალურ და ეთიკურ განვითარებაში.