"ცხოვრების ხელოვნებაში", Epictetus ხაზს უსვამს იმას, რომ პირადი ბედნიერება დამოკიდებულია სამ მნიშვნელოვან ფაქტორზე: ერთი ნება, მოვლენების აღქმა და საკუთარი აზრების გამოყენება. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს იმას, რომ ინდივიდებს აქვთ კონტროლი თავიანთ შიდა პასუხებზე, მიუხედავად გარე გარემოებებისა. საკუთარ ნებაზე ფოკუსირებით, ჩვენ ვქმნით ბედნიერებას ცნობიერი არჩევანის და დამოკიდებულებების საშუალებით.
ფილოსოფოსი ვარაუდობს, რომ როგორ ინტერპრეტაცია და ცხოვრების მოვლენებთან ურთიერთობა, გადამწყვეტ როლს ასრულებს ჩვენს ემოციურ კეთილდღეობაში. არსებითად, ეს არ არის თავად მოვლენები, რომლებიც განსაზღვრავენ ჩვენს ბედნიერებას, არამედ იმაზე, თუ როგორ ვირჩევთ მათ აღქმას და რეაგირებას. ამრიგად, პოზიტიური აზრების კულტივირება და მათი ეფექტურად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს უფრო მეტი შესრულება.