Het citaat reflecteert op de uitdagingen en lasten die gepaard gaan met de geboorte van een individu, wat suggereert dat het leven van elke persoon wordt gekenmerkt door inherente worstelingen of "vloeken" die hun bestaan vanaf het begin overschaduwen. Het houdt in dat deze ontberingen onvermijdelijk zijn en de reis door het leven kunnen vormen.
De bewondering voor vijandschap tussen broers en zussen benadrukt een complexe relatiedynamiek, wijzend op het idee dat conflicten zonder duidelijke redenen kunnen bestaan. Deze nuance suggereert dat familiale bindingen met spanning kunnen worden beladen, wat duidt op een diepere verkenning van menselijke relaties in het werk van Naguib Mahfouz.