Je haat me, Adham, nee omdat ik de reden was voor je verdrijven, maar omdat ik je herinner aan je zwakte. Je haat jezelf in de zondige, maar ik ben niet langer gerechtvaardigd voor je haat, maar vandaag ben je mijn condoleances en mijn entertainment.
(You hate me, Adham, no because I was the reason for your expelling, but because I remind you of your weakness. You hate yourself in the sinful, but I am no longer justified for your hatred, but today you are my condolences and my entertainment.)
In "Children of Our Neighborhood", onderzoekt auteur Naguib Mahfouz de complexe relatie tussen twee personages, Adham en de verteller. De verteller reflecteert op Adham's gevoelens van vijandigheid, wat suggereert dat Adham's haat voortkomt uit zijn eigen onzekerheden en spijt van zijn uitwijzing. De onderliggende spanning onthult hoe de zelfhaat van mensen zich kan manifesteren als woede jegens anderen.
De verteller geeft aan dat de wrok van Adham ooit gerechtvaardigd was, maar sindsdien is het een vorm van entertainment voor hem geworden. Deze dynamiek benadrukt de emotionele worstelingen en kwetsbaarheden van individuen, evenals de manieren waarop de zwakke punten van de ene persoon negatieve gevoelens in een andere kunnen veroorzaken, waardoor een cyclus van minachting en reflectie wordt gecreëerd.