Het citaat van de "Children of Our Neighborhood" van Naguib Mahfouz reflecteert op de diepgaande verbinding tussen persoonlijke geschiedenis en de huidige staat van zijn. Het suggereert dat als iemand hun verleden zou negeren, ze misschien vreugde in het heden zouden vinden. Deze vreugde wordt echter overschaduwd door een voortdurende afhankelijkheid van het verleden, wat aangeeft dat de erkenning van iemands geschiedenis essentieel is bij het vormgeven van huidige ervaringen.

De verklaring benadrukt ook de dualiteit van de menselijke ervaring, en portretteert hoe iemands glorie en lijden verweven zijn met hun verleden. Het idee suggereert dat het begrijpen en erkennen van het verleden cruciaal is voor een zinvol bestaan, een die niet kan worden gescheiden van de erfenis van iemands oorsprong en herinneringen.