Voordat ze haar naar de bibliotheek nam, vertelde mijn vrouw me dat ze een oude vriend was in een huwelijkscrisis. Een dodelijke leugen; Op haar leeftijd zijn er geen crises meer in het huwelijk, alleen acceptatie en extractie. {General Villiers}
(Before taking her into the library, my wife told me she was an old friend in a marriage crisis. A fatuous lie; at her age there are no crises left in marriage, only acceptance and extraction. {General Villiers})
De verteller reflecteert op een gesprek met zijn vrouw voordat ze een oude kennis ontmoeten. Ze stelt dat de vrouw geconfronteerd wordt met een huwelijkscrisis, maar de verteller beschouwt dit als een simplistische en onoprechte verklaring. Volgens hem zijn dergelijke crises op de leeftijd van de vrouw aantoonbaar onwaarschijnlijk, wat leidt tot een gevoel van ontslag in plaats van onrust.
Dit inzicht suggereert dat de vrouw waarschijnlijk een stadium in het leven heeft bereikt waarin tolerantie en aanpassing voorrang hebben op romantische worstelingen. Het perspectief van de verteller impliceert een dieper begrip van relaties, waarbij oudere personen prioriteit kunnen geven aan stabiliteit en acceptatie boven conflicten.
