Dizzy Gillespie, de gerenommeerde jazz -trompetspeler, heeft ooit een diepgaand inzicht gedeeld: "Het heeft me mijn hele leven gekost om te leren wat ik niet moet spelen." Dit citaat benadrukt het belang van stilte in de muziek, wat suggereert dat wat onuitgesproken of niet -gespeeld blijft, de algehele ervaring aanzienlijk kan verbeteren. Gillespie, beschouwd als een van de groten in de jazz, begreep dat de subtiliteiten in muziek vaak meer gewicht hebben dan continu geluid.

Dit idee wordt weerspiegeld in het boek van Mitch Albom, "The Magic Strings of Frankie Presto." Het verhaal benadrukt de waarde van terughoudendheid en de impact die stilte kan hebben op kunst. Door te erkennen dat stilte betekenis en emotionele resonantie kan versterken, illustreert Albom een ​​fundamentele waarheid over creativiteit: soms kan wat weggelaten is net zo krachtig, zo niet meer, dan wat er wordt uitgedrukt.