Haar land was nooit agressief geweest, was nooit geweld omarmd, had nooit partij gekozen in de ruzies van anderen. Ze vroeg zich af hoe mensen konden slapen als ze wisten dat iemand, in hun naam, bommen op andere mensen liet vallen of in hun huizen brak en ergens mee naartoe nam. Waarom hebben ze het gedaan? Waarom was het nodig om andere mensen te doden en te verminken als de andere mensen precies hetzelfde zouden zijn als jezelf-mensen die met hun families wilden wonen en 's ochtends naar hun werk wilden gaan en het einde van de dag genoeg hebben om te eten? Dat was niet veel van de wereld te vragen, zelfs als voor velen de wereld zelfs dat kleine verzoek niet kon verleenden.

(Her country had never been aggressive, had never espoused violence, had never taken sides in the squabbles of others. She wondered how people could sleep if they knew that somebody, in their name, was dropping bombs on other people or breaking into their homes and taking them away somewhere. Why did they do it? Why was it necessary to kill and maim other people when the other people would be just the same as yourself--people who wanted to live with their families and go to work in the morning and have enough to eat a the end of the day? That was not much to ask of the world, even if for many the world could not grant even that small request.)

door Alexander McCall Smith
(0 Recensies)

De hoofdrolspeler reflecteert op de vreedzame houding van haar land en benadrukt dat het nooit is bezig geweest met geweld of partij heeft gekozen in conflicten. Ze drukt haar verwarring uit over hoe mensen op hun gemak kunnen blijven, wetende dat hun regering kan worden betrokken bij daden van agressie tegen anderen. Deze contemplatie brengt haar ertoe de noodzaak in twijfel te trekken om schade toe te brengen en te lijden aan individuen die alleen maar dezelfde basislifs van het leven zoeken, zoals familie, werk en voedsel.

Ze vraagt ​​zich af over de morele implicaties van dergelijke acties, en benadrukt een universeel verlangen naar een fatsoenlijk leven dat veel mensen delen, ondanks dat de wereld vaak niet zelfs deze fundamentele behoeften biedt. Deze innerlijke strijd belicht haar onvrede met de bredere menselijke conditie en ze daagt lezers uit om de ethische gevolgen van geweld in naam van nationale belangen te overwegen.

Stats

Categorieën
Votes
0
Page views
49
Update
januari 23, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in Tea Time for the Traditionally Built

Meer bekijken »

Other quotes in book quote

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson
Maar een inktpenseel, denkt ze, is een loper voor de geest van een gevangene.
door David Mitchell
Er is gelogen', zegt mama, terwijl ze de envelop uit haar handtas haalt waarop ze de aanwijzingen heeft geschreven, 'wat niet klopt, en er is sprake van het creëren van de juiste indruk, wat nodig is.
door David Mitchell
De non zei: Ik kan de taal vergeven. Ik weet niet zeker of ik het kan vergeven dat je een obsceen gebaar naar je moeder maakt. Je moet haar kennen, zei Holland. Als je haar kende, zou je haar ook de vinger geven.
door John Sandford
Onbeperkte macht in de handen van beperkte mensen leidt altijd tot wreedheid.
door David Mitchell