Haar land was nooit agressief geweest, was nooit geweld omarmd, had nooit partij gekozen in de ruzies van anderen. Ze vroeg zich af hoe mensen konden slapen als ze wisten dat iemand, in hun naam, bommen op andere mensen liet vallen of in hun huizen brak en ergens mee naartoe nam. Waarom hebben ze het gedaan? Waarom was het nodig om andere mensen te doden en te verminken als de andere mensen precies hetzelfde zouden zijn als jezelf-mensen die met hun families wilden wonen en 's ochtends naar hun werk wilden gaan en het einde van de dag genoeg hebben om te eten? Dat was niet veel van de wereld te vragen, zelfs als voor velen de wereld zelfs dat kleine verzoek niet kon verleenden.
(Her country had never been aggressive, had never espoused violence, had never taken sides in the squabbles of others. She wondered how people could sleep if they knew that somebody, in their name, was dropping bombs on other people or breaking into their homes and taking them away somewhere. Why did they do it? Why was it necessary to kill and maim other people when the other people would be just the same as yourself--people who wanted to live with their families and go to work in the morning and have enough to eat a the end of the day? That was not much to ask of the world, even if for many the world could not grant even that small request.)
De hoofdrolspeler reflecteert op de vreedzame houding van haar land en benadrukt dat het nooit is bezig geweest met geweld of partij heeft gekozen in conflicten. Ze drukt haar verwarring uit over hoe mensen op hun gemak kunnen blijven, wetende dat hun regering kan worden betrokken bij daden van agressie tegen anderen. Deze contemplatie brengt haar ertoe de noodzaak in twijfel te trekken om schade toe te brengen en te lijden aan individuen die alleen maar dezelfde basislifs van het leven zoeken, zoals familie, werk en voedsel.
Ze vraagt zich af over de morele implicaties van dergelijke acties, en benadrukt een universeel verlangen naar een fatsoenlijk leven dat veel mensen delen, ondanks dat de wereld vaak niet zelfs deze fundamentele behoeften biedt. Deze innerlijke strijd belicht haar onvrede met de bredere menselijke conditie en ze daagt lezers uit om de ethische gevolgen van geweld in naam van nationale belangen te overwegen.