Het. Maar wanneer de woorden van een man van hem worden afgenomen en vergiftigd zijn, is dit hetzelfde als de man vergiftigen. Hij kon niet spreken, voor hoe zijn eigen tong zou worden vervuild. Woorden waren alles. Ik voelde dat ik getuige was geweest van een moord, net zoals hij zijn vriend in Mexico had zien vermoorden. Alleen deze keer lieten ze het lichaam leven.
(it. But when a man's words are taken from him and poisoned, it's the same as poisoning the man. He could not speak, for how his own tongue would be fouled. Words were his all. I felt I'd witnessed a murder, just as he'd seen his friend murdered in Mexico. Only this time they left the body living.)
Het citaat reflecteert op de diepgaande impact van taal en expressie op de identiteit van een persoon. Het benadrukt dat wanneer de woorden van een man worden vervormd of weggenomen, het lijkt op het vernietigen van zijn essentie. Woorden zijn essentieel voor zijn wezen, en zonder hen voelt hij zich niet in staat om te communiceren of te pleiten voor zichzelf, die een vorm van lijden creëert vergelijkbaar met fysiek geweld.
Dit idee resoneert diep met de weergave van de auteur van het verband tussen taal en persoonlijke integriteit. De spreker stelt het zwijgen van iemands stem gelijk aan getuige te zijn van een moord, en benadrukt het emotionele geweld dat wordt toegebracht wanneer het vermogen van een persoon om zich uit te drukken is aangetast. Dit onthult het belang van woorden bij het vormgeven van relaties en realiteit.