Hetzelfde geldt voor eenzaamheid: je laat los, laat de tranen stromen, voelt het volledig - maar uiteindelijk kun je zeggen: Oké, dat was mijn moment van eenzaamheid. Ik ben niet bang om me eenzaam te voelen, maar nu ga ik de eenzaamheid opzij zetten en weten dat er andere emoties in de wereld zijn, en ik ga ze allemaal ervaren.
(Same for loneliness: you let go, let the tears flow, feel it completely--but eventually be able to say, All right, that was my moment of loneliness. I'm not afraid of feeling lonely, but now I'm going to put loneliness aside and know that there are other emotions in the world, and I'm going to experience them all.)
Het citaat benadrukt het belang van het erkennen en ervaren van gevoelens van eenzaamheid in plaats van ze te vermijden. Door zichzelf te laten voelen om verdriet te voelen en de emoties te laten stromen, kan een persoon een dieper inzicht krijgen in zijn eenzaamheid. Dit proces kan leiden tot een groter bewustzijn van iemands emotionele landschap en de tijdelijke aard van deze gevoelens.
Uiteindelijk brengt de boodschap over dat eenzaamheid slechts een van de vele emoties is die we in het leven tegenkomen. Door dit te herkennen, kunnen we ervoor kiezen om verder te gaan en andere ervaringen en gevoelens te omarmen. Het leven is rijk aan verschillende emotionele ervaringen, en door eenzaamheid los te laten, openen we onszelf voor het volledige spectrum van emoties die voor ons beschikbaar zijn.