In "Birdsong" door Sebastian Faulks observeert het personage Stephen de chaotische nasleep van de dood, getuige van de overblijfselen van levens gevuld met herinneringen en emoties die op de grond trappen. Deze opvallende beelden vangt de overweldigende aard van verlies en de fysieke manifestatie van de dood, het weergeven als zowel een brutale realiteit als een meedogenloze cyclus.

Ondanks de onverschillige aard van de dood, laat het enorme aantal levens verloren, laat een blijvende indruk van horror achter. Het verhaal benadrukt dat hoewel de dood misschien een intrinsieke betekenis heeft, de beklijvende aanwezigheid van degenen die zijn gepasseerd, blijft resoneren, wat een diepgaand gevoel van verdriet en de aanhoudende impact van sterfte op de levende benadrukt.