Er was een zekere manier, en slechts één zekere manier, om vooruit te komen, en iedereen met ogen in 1982 zag het: majoor in economie; Gebruik uw economische diploma om een analistenbaan op Wall Street te behalen; Gebruik uw analistentaak om naar de Harvard of Stanford Business School te gaan; En maak je zorgen over de rest van je leven later. Dus
(There was one sure way, and only one sure way, to get ahead, and everyone with eyes in 1982 saw it: Major in economics; use your economics degree to get an analyst job on Wall Street; use your analyst job to get into the Harvard or Stanford Business School; and worry about the rest of your life later. So)
In 1982 was het voor velen duidelijk dat het pad naar succes goed gedefinieerd was. De meest directe route was te Major in Economics, wat natuurlijk zou leiden tot een baan als analist op Wall Street. Deze functie werd gezien als een opstap voor prestigieuze business schools zoals Harvard of Stanford, die de carrière verder zou voortstuwen. Veel jonge individuen waren gericht op dit traject en gaven er prioriteit aan boven andere levensoverwegingen.
Het boek "Liar's Poker" van Michael Lewis onderzoekt deze stevige ambitie en de cultuur van Wall Street in die tijd. Het vangt de concurrentieomgeving en de strategieën die volgens mensen nodig waren om een welvarende toekomst in financiën te waarborgen. Het verhaal weerspiegelt de mentaliteit van afgestudeerden die graag wilden volgen dit schijnbaar waterdichte plan tot succes, het inkapselen van de drive en ambities die de financiële wereld van die tijd kenmerkten.