Toen een collega in Brandeis plotseling stierf aan een hartaanval, ging Morrie naar zijn begrafenis. Hij kwam depressief thuis. Wat een verspilling, zei hij. Al die mensen die die prachtige dingen zeggen, en Irv heeft er nooit iets van gehoord.

(When a colleague at Brandeis died suddenly of a heart attack, Morrie went to his funeral. He came home depressed.What a waste, he said. All those people saying those wonderful things, and Irv never got to hear any of it.)

door Mitch Albom
(0 Recensies)

In "Dinsdagen met Morrie" vertelt Mitch Albom de diepgaande impact van de dood van een collega, IRV, die onverwacht is overleden van een hartaanval. Het plotselinge verlies heeft Morrie diep getroffen, waardoor hij nadenkt over de zin van het leven en de berichten die onuitgesproken waren. Hij voelde een gevoel van verdriet dat IRV nooit de vriendelijke woorden en getuigenissen zou horen die op zijn begrafenis werden gedeeld.

Deze ervaring bracht Morrie ertoe om het belang te benadrukken van het uiten van onze gevoelens en waardering voor anderen, terwijl we nog steeds de kans hebben. Hij geloofde dat het leven met intentie zou moeten worden geleefd, waar liefde en erkenning openlijk worden overgebracht, in plaats van te wachten tot het te laat is om iemands bijdragen en aanwezigheid in ons leven te eren.

Stats

Categorieën
Author
Votes
0
Page views
22
Update
januari 22, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Popular quotes

Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
Mijn leven is niet meer dan één druppel in een onbegrensde oceaan. Maar wat is een oceaan anders dan een veelheid aan druppels?
door David Mitchell
Een half gelezen boek is een half afgemaakte liefdesrelatie.
door David Mitchell
Onze levens zijn niet de onze. We zijn verbonden met anderen, uit het verleden en het heden, en door elke misdaad en elke vriendelijkheid brengen we onze toekomst voort.
door David Mitchell
De non zei: Ik kan de taal vergeven. Ik weet niet zeker of ik het kan vergeven dat je een obsceen gebaar naar je moeder maakt. Je moet haar kennen, zei Holland. Als je haar kende, zou je haar ook de vinger geven.
door John Sandford
Reis ver genoeg, je komt jezelf tegen.
door David Mitchell
De stuifmeelloze bomen waren zo ontworpen dat ze insecten en vogels afstoten; de stilstaande lucht stonk naar insecticiden.
door David Mitchell
Maar een inktpenseel, denkt ze, is een loper voor de geest van een gevangene.
door David Mitchell