Niematerialista. A mimo to jesteś nieprzyjemnie gruby. Żarłoczny asceta? Taka sprzeczność.
(A non-materialist. And yet you are unpleasantly fat. A gluttonous ascetic? Such a contradiction.)
W „Grze Endera” bohater zastanawia się nad paradoksem bycia niematerialistą, który także zmaga się z otyłością, podkreślając konflikt ideałów z osobistym zachowaniem. Wyrażenie „żarłok asceta” oddaje walkę pomiędzy wyrzeczeniem się a pobłażaniem, ilustrując, jak jednostki mogą ucieleśniać pozornie sprzeczne cechy.
Ta sprzeczność podkreśla złożoność natury ludzkiej, w której można wyznawać głębokie przekonania filozoficzne, jednocześnie ulegając fizycznym apetytom. Sugeruje to, że ludzie często są wielostronni i walczą z wewnętrznymi konfliktami, które mogą nie być zgodne z wyznawanymi przez nich wartościami.
