I Ender zawsze nosił ze sobą suchy, biały kokon, szukając miejsca, w którym królowa kopca mogłaby się obudzić i rozwijać w spokoju. Patrzył długo.
(And always Ender carried with him a dry white cocoon, looking for a place where the hive-queen could awaken and thrive in peace. He looked a long time.)
W „Grze Endera” postać Endera Wiggina symbolizuje nadzieję i dążenie do nowego początku. Jego podróż jest naznaczona obecnością suchego białego kokonu, który reprezentuje potencjał wzrostu i odrodzenia. Poszukiwanie przez Endera odpowiedniego środowiska dla królowej kopca oznacza jego pragnienie pielęgnowania czegoś większego od niego samego, co odzwierciedla motywy odpowiedzialności i przywództwa.
Nieustanna pogoń Endera za spokojnym miejscem dla królowej kopca pokazuje jego głębokie zrozumienie złożoności życia i współistnienia. Porusza się przez wyzwania, co symbolizuje walkę o stworzenie środowiska, w którym mogą pojawić się i rozkwitnąć nowe możliwości. To oddaje istotę jego charakteru i ciężarów, jakie niesie przez całą narrację.
