W książce Mitcha Alboma „The Magic Strings of Frankie Presto” autor bada głębokiego związku między zwierzętami a muzyką. Podkreśla, że zwierzęta są nie tylko zdolne do tworzenia dźwięków przypominających muzykę; Mają także wyraźne sposoby postrzegania nut muzycznych i rytmów. Ten wgląd ujawnia głębsze zrozumienie świata słuchu, które wykracza poza ludzkie doświadczenia.
Narracja Alboma sugeruje, że uznanie dla muzyki nie jest wyłączne dla ludzi, ale dzieli się różnymi gatunkami. Obserwacja, że zwierzęta angażują się w muzykę w wyjątkowy sposób, zachęca czytelników do ponownego rozważenia znaczenia dźwięku w świecie przyrody. Ta perspektywa zwiększa nasze rozumienie zachowań zwierząt i podkreśla uniwersalny urok muzyki.