W wspomnieniu Jeannette Walls „The Glass Castle” opisuje burzliwą wewnętrzną walkę, w której pozytywne myśli często przytłoczają wszechobecną negatywność. Ta dualność myślenia odzwierciedla chaos jej wychowania i wpływ, jaki ma na jej stan psychiczny. Zdjęcia wron podkreśla ciężar tych negatywnych uczuć, gdy pochłania jej otoczenie i tworzą atmosferę przeczytania.

Ta metafora ilustruje, jak natrętne mogą być negatywne myśli, porównując je do ciemnej chmury, która nieoczekiwanie schodzi, przyćmiając światło lub nadzieję. Przedstawienie tego mentalnego zamieszania służy do podkreślenia trwającej bitwy między optymizmem a rozpaczą, tematem, który rezonuje przez całą podróż odporności i przetrwania, pomimo wyzwań, jakie stanęła w dzieciństwie.