Ponieważ teraz nie mogli być razem, musieli być nieskończenie osobno, a to, co było pewne i niewzruszone, stało się teraz kruche i nieistotne; od chwili, gdy nie jesteśmy razem, Alai jest obcy, bo ma teraz życie, które nie będzie częścią mojego, a to oznacza, że kiedy go zobaczę, nie będziemy się znać.
(For now that they could not be together, they must be infinitely apart, and what had been sure and unshakable was now fragile and insubstantial; from the moment we are not together, Alai is a stranger, for he has a life now that will be no part of mine, and that means that when I see him we will not know each other.)
Cytat podkreśla emocjonalny dystans między dwojgiem bohaterów, którzy kiedyś byli sobie bliscy, ale teraz zostali podzieleni z powodu rozłąki. Pewność ich związku zamieniła się w delikatną i niepewną więź. Osoba mówiąca zdaje sobie sprawę, że czas spędzony osobno stworzył znaczący podział, przekształcając ich związek w coś nieznanego.
To uczucie podkreśla temat izolacji i zmiany w relacjach. Refleksja bohatera ujawnia głęboki niepokój o przyszłość i rozłączenie, które może wynikać z prowadzenia oddzielnego życia. Świadomość, że mogą już się nie rozpoznawać, podkreśla wyzwania związane z utrzymaniem intymności w obliczu nieuniknionych zmian.
