Od czasu, gdy drzewo Joshua było niewielkie, było tak pobite przez biczujący wiatr, że zamiast próbować rosnąć nieba, wyrosła w kierunku, w którym popchnął go wiatr. Istniał teraz w stałym stanie podmuchy wiatru, pochylając się tak daleko, że wydawał się gotowy do obalenia, chociaż w rzeczywistości jego korzenie mocno go utrzymywało. str. 35
(From the time the Joshua tree was a tiny sapling, it had been so beaten down by the whipping wind that, rather than trying to grow skyward, it had grown in the direction that the wind pushed it. It existed now in a permanent state of windblowness, leaning over so far that it seemed ready to topple, although, in fact, its roots held it firmly in place. pg. 35)
Drzewo Joshua, nawet jako niewielkie sokanie, stanęło przed nieustannymi wyzwaniami ze silnych wiatrów, które ukształtowały jego wzrost. Zamiast dążyć do wzrostu, przystosował się, pochylając się w kierunku wiatru. Jego wzrost był trwale dotknięty, tworząc unikalną i odporną formę, która przeciwstawiła się szansom.
Nachylenie tego drzewa symbolizuje odporność wśród przeciwności losu. Chociaż wydaje się niepewny i na skraju przewrócenia się, jego silne korzenie mocno go zakotwiczą na ziemi, ilustrując, że prawdziwa siła często leży pod powierzchnią, pozwalając jej przetrwać pomimo ciśnienia zewnętrznego.