Smutek, przypominała sobie, prawie zawsze wiąże się ze stratą żałobnika.
(Grief, she reminded herself, is almost always for the mourner's loss.)
W „Ksenobójstwie” Orsona Scotta Carda autor dotyka natury żałoby, podkreślając, że często wynika ona bardziej z uczuć i doświadczeń tych, którzy pozostają, niż tego, który odszedł. Ta perspektywa przenosi punkt ciężkości żałoby ze zmarłego na stan emocjonalny żywych, podkreślając ich poczucie straty i smutku.
Cytat ten stanowi przejmujące przypomnienie, że żałoba jest głęboko osobistym doświadczeniem, kształtowanym przez więzi i wspomnienia dzielone ze zmarłymi. Zwraca uwagę, że ból żałobnika jest odzwierciedleniem jego własnych tęsknot i niespełnionych nadziei, a nie jedynie nieobecnością zmarłego.
