Nienawidzę ermy, powiedziałem mamie ... musisz okazać dla niej współczucie ... dodała, że nigdy nie powinieneś nikogo nienawidzić, nawet swoich najgorszych wrogów. Powiedziała, że każdy ma w sobie coś dobrego. Musisz znaleźć odkupiającą jakość i pokochać tę osobę. Tak? Powiedziałem. A co z Hitlerem? Jaka była jego odkupiająca jakość? Hitler kochał psy, powiedziała mama bez wahania.
(I hate Erma, I told Mom...You have to show compassion for her... She added that you should never hate anyone, even your worst enemies. Everyone has something good about them, she said. You have to find the redeeming quality and love the person for that.Oh yeah? I said. How about Hitler? What was his redeeming quality?Hitler loved dogs, Mom said without hesitation.)
W „The Glass Castle” Jeannette Walls dzieli przejmującą chwilę między nią a matką na temat współczucia i zrozumienia. Jeannette wyraża swoje poczucie nienawiści do kobiety o imieniu Erma, do której jej matka radzi nie mieć tak silnych negatywnych emocji, podkreślając znaczenie znalezienia cech odkupienia u wszystkich, niezależnie od ich działań. Ta rozmowa odzwierciedla wiarę matki w bezwarunkową miłość i empatię, wzywając córkę do spojrzenia poza nienawiść.
Jeannette kwestionuje perspektywę matki, pytając, czy może istnieć jakakolwiek odkupienia w postaciach takich jak Hitler, znana z jego okrucieństw. W zaskakującej odpowiedzi jej matka podkreśla, że Hitler lubił psy, co pokazuje, że nawet najbardziej nikczemne postacie mogą mieć aspekty, które nie są całkowicie negatywne. Ta wymiana podkreśla złożony temat współczucia przeplatany w całej narracji, pokazując walkę między zrozumieniem ludzkiej natury a rozpoznawaniem bólu spowodowanego przez jednostki.