W „The Glass Castle” ściany Jeannette zastanawiają się nad jej burzliwym wychowaniem, w którym niestabilność i nieprzewidywalność były stałymi zagrożeniami. Życie w środowisku dojrzałych do chaosu nauczyło ją zachować czujność i elastyczność, ponieważ niebezpieczeństwo może w każdej chwili uderzyć. Ta świadomość ukształtowała jej dzieciństwo i wpłynęła na jej odporność na wyzwania życiowe.

Ściany przekazują poczucie pilności i czujności poprzez swoje doświadczenia, podkreślając niepewność jej sytuacji. Metafora świata, która mogłaby „wybuchnąć ogniem”, ilustruje emocjonalną i fizyczną zmienność, którą przeżyła, podkreślając wpływ burzliwego życia domowego na jej rozwój i perspektywy na świat.