W sądzie istnieje prawna doktryna falsusa w Uno, falsus in Omnibus, co oznacza nieprawdziwe w jednej części, w sumie nieprawdziwe.
(In court, there is the legal doctrine of falsus in uno, falsus in omnibus, which means untruthful in one part, untruthful in all.)
W książce „State of Fear” Michaela Crichtona podkreślono zasadę prawną „Fals in Uno, Fals in Omnibus”, która twierdzi, że jeśli świadek okaże się niewidzialny w jednym aspekcie ich zeznań, cała ich wiarygodność jest podważona. Doktryna ta odzwierciedla ideę, że nieuczciwość w każdej części oświadczenia podważa prawdziwość całości, podkreślając znaczenie uczciwości w postępowaniach sądowych.
Ta koncepcja służy jako przypomnienie kluczowej roli, jaką prawda odgrywa w systemie wymiaru sprawiedliwości. Kiedy osoba zeznaje fałszywie, konsekwencje wykraczają poza bezpośrednią sytuację, potencjalnie dyskredytując inne roszczenia i wpływając na postrzeganie sprawiedliwości jako całości. Crichton wykorzystuje to pojęcie do odkrywania tematów zaufania i ważności w swojej narracji, rzucając światło na to, jak dezinformacja może zniekształcić rzeczywistość.