Cytat podkreśla, że ​​jednostki często zwracają się do odwagi w poszukiwaniu alkoholu, ale to, co zwykle uważają, to utrata strachu, a nie na nabycie prawdziwej odwagi. Podkreśla to fundamentalne nieporozumienie dotyczące skutków picia. Zamiast wspierać odwagę, alkohol tworzy tymczasową ucieczkę od lęku i zahamowań, co może prowadzić do lekkomyślnego zachowania.

Ponadto przykład pijanego mężczyzny zejścia z klifu ilustruje, że takie działania nie wynikają z odwagi, ale ze stanu zapomnienia. Służy to jako przejmujące przypomnienie, że prawdziwa odwaga nie dotyczy braku strachu; Chodzi raczej o odpowiedzialne konfrontacja i zarządzanie tym strachem. Cytat krytykuje fałszywe poczucie odwagi, jaką może zapewnić alkohol, promując ideę, że prawdziwa siła wynika z trzeźwej wyzwania.