Morrie zamknął oczy, aby pochłonąć nuty. Gdy kochający głos mojej żony wypełnił pokój, pojawił się półksiężyca. I podczas gdy jego ciało było sztywne jak worka z piaskiem, prawie można było zobaczyć, jak tańczy w nim.

(Morrie closed his eyes to absorb the notes. As my wife's loving voice filled the room, a crescent smile appeared 0n his face. And while his body was stiff as a sandbag, you could almost see him dancing inside it.)

przez Mitch Albom
(0 Recenzje)

we wtorkach z Morrie ”autor Mitch Albom przedstawia wzruszający moment, w którym Morrie, pomimo swoich fizycznych ograniczeń, emocjonalnie łączy się ze światem. Gdy słucha kojącego głosu żony Alboma, poczucie radości odzwierciedla jego twarz, ilustrując, że prawdziwe szczęście wykracza poza fizyczne cierpienie.

Obraz Morrie najwyraźniej tańczy w swoim sztywnym ciele podkreśla moc miłości i połączenia. Sugeruje to, że nawet w obliczu choroby istnieje głęboka wewnętrzna witalność, która może się zabłysnąć, przypominając czytelnikom znaczenie pielęgnowania relacji i chwil, które przynoszą radość.

Stats

Author
Votes
0
Page views
28
Aktualizacja
styczeń 22, 2025

Rate the Quote

Dodaj komentarz i recenzję

Opinie użytkowników

Na podstawie 0 recenzji
5 Gwiazdka
0
4 Gwiazdka
0
3 Gwiazdka
0
2 Gwiazdka
0
1 Gwiazdka
0
Dodaj komentarz i recenzję
Nigdy nie udostępnimy Twojego adresu e-mail nikomu innemu.
Zobacz więcej »

Other quotes in book quote

Zobacz więcej »

Popular quotes

Małe miasteczka są jak metronomy; Z najmniejszym filmem zmienia się rytm.
przez Mitch Albom
Spójrz, jeśli powiesz, że nauka ostatecznie udowodni, że nie ma Boga, od tego muszę się różnić. Bez względu na to, jak małe zabierają to z powrotem do kijanka, do atomu, zawsze jest coś, czego nie mogą wyjaśnić, coś, co stworzyło to wszystko na końcu wyszukiwania. I bez względu na to, jak daleko próbują posunąć się w drugą stronę - rozszerzyć życie, bawić się genami, klon to, klonuj, żyj do stu pięćdziesięciu - w pewnym momencie życie się skończyło. A potem, co się stanie? Kiedy życie dobiega końca? Wzruszyłem ramionami. Widzisz? Pochylił się. Uśmiechnął się. Kiedy dojdziesz do końca, właśnie tam zaczyna się Bóg.
przez Mitch Albom
Mówisz, że powinieneś umrzeć zamiast mnie. Ale podczas mojego pobytu na Ziemi ludzie również zmarli zamiast mnie. Dzieje się to codziennie. Kiedy błyskawica uderza minutę po odejściu lub rozbija się samolot, na którym możesz być. Kiedy twój kolega zachoruje, a ty nie. Uważamy, że takie rzeczy są losowe. Ale jest w tym wszystko równowaga. Jeden ulewa, drugi rośnie. Narodziny i śmierć są częścią całości.
przez Mitch Albom
Moje życie to tylko jedna kropla w bezkresnym oceanie. Czym jednak jest ocean, jeśli nie mnóstwem kropel?
przez David Mitchell
Książka w połowie przeczytana to w połowie dokończony romans.
przez David Mitchell
Zakonnica powiedziała: „Mogę wybaczyć ten język”. Nie jestem pewien, czy mogę ci wybaczyć ten nieprzyzwoity gest w stronę matki. „Muszę ją poznać”, powiedział Holland. Gdybyś ją znał, też byś jej pokazał palec.
przez John Sandford
Uważa jednak, że pędzel do tuszu jest kluczem do umysłu więźnia.
przez David Mitchell
Nasze życie nie jest nasze. Jesteśmy związani z innymi, przeszłością i teraźniejszością, a każdą zbrodnią i każdą dobrocią rodzimy naszą przyszłość.
przez David Mitchell
Jest kłamstwo” – mówi mama, wyciągając z torebki kopertę, na której napisała wskazówki – „co jest niewłaściwe, a konieczne jest wywarcie dobrego wrażenia.
przez David Mitchell
Podróżuj wystarczająco daleko, a spotkasz siebie.
przez David Mitchell