W „Pierwszym połączeniu telefonicznym z nieba” Mitcha Alboma, bohater zastanawia się nad tym, jak jego perspektywa zmieniła się z czasem. Kiedy Giselle żyła, poczuł poczucie nadziei i możliwości dotyczącej swojej przyszłości. Jednak po jej śmierci skupiono się na wspomnieniu o ich wspólnych momentach, podkreślając głębokie poczucie straty.

Ten cytat zawiera emocjonalną podróż postaci, ilustrując, w jaki sposób żal może przekształcić perspektywę od patrzenia w przyszłość na wcześniejsze wspomnienia. Podkreśla walkę między pielęgnowaniem miłych wspomnień i skierowanych do pustki pozostawionej przez nieobecność ukochanej osoby.