pewnego pięknego dnia czysto drapieżny świat pochłonie sam siebie. Tak, diabeł zajmie tylnego, aż przedni stanie się tylnym. U jednostki egoizm obrzydza duszę; dla gatunku ludzkiego egoizm oznacza wymarcie. Jest
(one fine day, a purely predatory world shall consume itself. Yes, the Devil shall take the hindmost until the foremost is the hindmost. In an individual, selfishness uglifies the soul; for the human species, selfishness is extinction. Is)
W „Atlasie chmur” Davida Mitchella dający do myślenia cytat ilustruje konsekwencje niekontrolowanego egoizmu. Sugeruje, że jeśli społeczeństwo w dalszym ciągu przedkłada indywidualne korzyści nad dobro wspólne, ostatecznie doprowadzi to do samozagłady. To wyrażenie sugeruje, że drapieżne zachowanie nieuchronnie pochłonie ludzkość, pozostawiając jedynie najbardziej samolubnych w świecie, który załamuje się pod wpływem własnego nadmiaru.
Co więcej, egoizm jest opisywany nie tylko jako szkodliwy dla charakteru człowieka, ale także jako zagrożenie dla przetrwania ludzkości. Kiedy jednostki działają wyłącznie dla własnej korzyści, przyczyniają się do degradacji społeczeństwa i ostatecznie ryzykują wyginięcie gatunku. Temat ten podkreśla znaczenie zbiorowej odpowiedzialności i współczucia w zapewnianiu zrównoważonej przyszłości.