c. S. Lewis opisał kiedyś dumę jako „raka duchowego”, podkreślając jego niszczycielską naturę. Według niego duma podważa fundamentalne ludzkie doświadczenia, takie jak miłość, zadowolenie, a nawet racjonalna myśl. Ta metafora podkreśla, w jaki sposób duma może erozować naszą zdolność do łączenia się z innymi i znaleźć prawdziwe szczęście.

W kontekście książki Randy Alcorn „Seeen the Unseen”, cytat ten stanowi głębokie przypomnienie niebezpieczeństw dumy. Sugeruje to, że przezwyciężenie dumy jest niezbędne do kultywowania znaczących relacji i przyjęcia satysfakcjonującego życia. Prawdziwe zadowolenie i mądrość wymagają pokory, pozwalając nam zobaczyć się poza sobą i docenić otaczający nas świat.