To samo dotyczy samotności: odpuszczasz, pozwalasz łzom płynąć, czujesz to całkowicie – ale w końcu możesz powiedzieć: W porządku, to była moja chwila samotności. Nie boję się poczucia samotności, ale teraz odłożę ją na bok i wiem, że na świecie są inne emocje i doświadczę ich wszystkich.
(Same for loneliness: you let go, let the tears flow, feel it completely--but eventually be able to say, All right, that was my moment of loneliness. I'm not afraid of feeling lonely, but now I'm going to put loneliness aside and know that there are other emotions in the world, and I'm going to experience them all.)
Cytat podkreśla znaczenie uznania i doświadczenia poczucia samotności, a nie ich unikania. Pozwalając się odczuwać smutek i pozwalając, aby emocje płynęły, osoba może uzyskać głębsze zrozumienie swojej samotności. Proces ten może spowodować większą świadomość krajobrazu emocjonalnego i przejściowej natury tych uczuć.
Ostatecznie przesłanie przekazuje, że samotność jest tylko jedną z wielu emocji, które napotykamy w życiu. Rozpoznając to, możemy zdecydować się wyjść poza to i przyjąć inne doświadczenia i uczucia. Życie jest bogate w różne doświadczenia emocjonalne, a puszczając samotność, otwieramy się na pełne spektrum dostępnych emocji.