Uwielbiała suche, trzaskające ciepło, sposób, w jaki niebo o zachodzie słońca wyglądało jak arkusz ognia, a przytłaczająca pustka i ciężkość całej tej otwartej ziemi, która kiedyś była ogromnym łóżkiem oceanicznym. PG. 21
(She loved the dry, crackling heat, the way the sky at sunset looked like a sheet of fire, and the overwhelming emptiness and severity of all that open land that had once been a huge ocean bed.pg. 21)
W „The Glass Castle” Jeannette Walls żywo opisuje namiętne połączenie postaci z jej środowiskiem, podkreślając jej przywiązanie do surowego, suchego klimatu. Intensywne upały i dramatyczne zachody słońca wywołują poczucie piękna i głębokich emocji, uchwycając sposób kształtowania jej doświadczenia i uczuć.
. Podziwem postaci rozciąga się na surową, otwartą ziemię, przypomnienie jej historii jako rozległej podłogi oceanicznej. Te obrazy podkreśla transformację ziemi i odzwierciedla jej wewnętrzne uznanie dla surowej, niezakłóconej natury otaczającej ją, wskazując głęboko zakorzenioną więź między postacią a jej ostrym otoczeniem.