Pomyślała o tym, jak nigdy nie siedziała i odbyła długą rozmowę z ojcem, ponieważ on także odmówił rozmowy o sobie. Powiedział, że ktoś inny powinien mówić. Jeśli nie mówię, oznacza to, że ktoś inny, co nie zawsze okazało się prawdą.
(She thought of how she had never sat and had a long conversation with her father because he, too, refused to talk about himself. Someone else should speak instead, he said. If I don't speak, it means someone else will, which did not always turn out to be true.)
Bohater zastanawia się nad jej napiętą komunikacją z ojcem, zauważając, że nigdy nie zaangażowali się w głęboką rozmowę. Wydaje się, że unika dyskusji na temat życia osobistego, wierząc, że jeśli będzie milczeć, inni wypełnią pustkę ich słowami. To przekonanie nie zawsze jest prawdą, pozostawiając luki w ich związku.
Ta dynamika podkreśla wyzwania związane między nimi, ponieważ jego niechęć do dzielenia się tworzy odległość. Nieproszone myśli i doświadczenia pozostają, sugerujące, że oboje tęsknią za głębszym zrozumieniem, ale żadne z nich nie jest skłonne zainicjować dialog potrzebny do wypełnienia tej luki.
