Siedząc w opuszczonych kancelariach prawniczych, Sanders miał wrażenie, że był sam na świecie, z nikim oprócz Fernandeza i enkorachingu. Rzeczy działały szybko; Ta osoba, której nigdy wcześniej nie spotkał dzisiaj, szybko stała się dla niego rodzajem życia.
(Sitting in the deserted law offices, Sanders had the feeling that he was all alone in the world, with nobody but Fernandez and the encoraching darkness. Things were happening quickly; this person he had never met before today was fast becoming a kind of lifeline for him.)
W cichych i pustych urzędach prawniczych Sanders doświadczył głębokiego poczucia izolacji, czując się tak, jakby był jedyną osobą istniejącą. Kłynna ciemność wokół niego nasiliła to uczucie, dzięki czemu jego otoczenie wydaje się jeszcze bardziej opuszczone. Wśród tej samotności Fernandez pojawił się jako nieoczekiwana obecność, zapewniając kawałek połączenia w burzliwej sytuacji Sandersa.
Pomimo krótkiej znajomości Fernandez szybko stał się niezbędny dla Sandersa, służąc jako latarnia nadziei wśród niepewności. Ta nowo odkryta więź była kluczowa dla Sandersa, który poruszał się po serii szybkich osiągnięć, które sprawiły, że poczuł się niezbędny. Dynamika ich związku wskazywała na głębsze poleganie na sobie, gdy stały stawiające przed wyzwaniami.
