Czasami kłamstwa były bardziej niezawodne niż prawda.
(Sometimes lies were more dependable than the truth.)
W „Grze Endera” Orson Scott Card bada złożony związek między prawdą a oszustwem, sugerując, że czasami kłamstwa dają większe poczucie wiarygodności niż sama prawda. Pojęcie to podważa tradycyjny pogląd na uczciwość jako cnotę, podkreślając kontekst, w którym jednostki mogą preferować fabrykacje od trudnej rzeczywistości, z którą się borykają.
Poprzez doświadczenia głównego bohatera, Endera Wiggina, narracja ilustruje, jak manipulacja i strategiczne oszustwo mogą być niezbędne do przetrwania i sukcesu. Rodzi ważne pytania dotyczące moralności, etyki i trudnych wyborów związanych z przywództwem i konfliktem, sugerując, że oszustwo często przeplata się z podejmowaniem decyzji przez człowieka.
