Zabierz mnie do domu, powiedział cicho do Graffa. W moim śnie powiedziałeś, że mnie kochasz. Zabierz mnie do domu
(Take me home, he said silently to Graff. In my dream you said you loved me. Take me home)
W „Grze Endera” Orsona Scotta Carda główny bohater Ender Wiggin zmaga się ze swoim poczuciem przynależności i złożonymi relacjami ze swoim dowódcą Graffem. W chwili bezbronności Ender pragnie komfortu i kontaktu. Przywołuje sen, w którym Graff wyznał mu miłość, podkreślając jego głębokie pragnienie akceptacji podczas pełnej wyzwań podróży w Szkole Bojowej. Emocjonalny ciężar tego pragnienia, aby zostać „zabranym do domu”, ukazuje wewnętrzne zamieszanie Endera i jego tęsknotę za zapewnieniem sobie spokoju pośród presji treningu. Ten kluczowy moment podkreśla wątki izolacji i poszukiwania tożsamości w całej powieści. Ender jest rozdarty między swoimi obowiązkami jako przywódcy a więziami emocjonalnymi, których pragnie. Sekwencja snów w przejmujący sposób przypomina mu o zmaganiach, z jakimi musi się zmagać, zmagając się z treningiem i manipulacją, a jednocześnie szukając prawdziwej miłości i wsparcia od otaczających go osób. Ostatecznie ta refleksja dodaje głębi jego charakterowi i podkreśla poświęcenia, jakie musi ponieść w dążeniu do wielkości.
