To było świetne. Nazywają go teraz Buttwatcherem. Tylko „Obserwator” przed nauczycielami, ale każdy wie, co ogląda.
(That was great. They're calling him Buttwatcher now. Just "Watcher" in front of the teachers, but everybody knows what he's watching.)
W opowiadaniu Orsona Scotta Carda „Gra Endera” pojawia się humorystyczny pseudonim dla postaci ze względu na jej zachowanie. Postać, nazywana przez rówieśników „Buttwatcherem”, zasługuje na ten tytuł ze względu na to, na czym wydaje się być skupiona. Jednak w bardziej formalnych sytuacjach, np. w obecności nauczycieli, pseudonim zmienia się na po prostu „Obserwator”. Zmiana ta odzwierciedla poziom dyskrecji, ponieważ nauczyciele nie są świadomi leżącego u podstaw żartu wśród uczniów.
Użycie tego pseudonimu podkreśla dynamikę życia szkolnego i interakcji z rówieśnikami, podczas których uczniowie często tworzą dla siebie zabawne lub kpiące tożsamości. Służy jako forma zacieśnienia więzi między uczniami, którzy wspólnie rozumieją znaczenie imienia pomimo jego bardziej niewinnej formalności, gdy jest używane w obecności dorosłych. Ten moment dodaje lekkości głębszym tematom powieści, jakim jest strategia i konflikt, ukazując znaczenie koleżeństwa w obliczu wyzwań stojących przed bohaterami.
