W klasie podchodziła do dynamicznej przestrzeni, w której uczniowie aktywnie zaangażowali się w materiał, podkreślając rozmowę, a nie tradycyjne metody nauczania. To innowacyjne podejście podkreśliło wartość praktycznych doświadczeń w edukacji, zmuszając uczniów do uczenia się poprzez rzeczywiste interakcje i projekty sprawiedliwości społecznej.

Planując wycieczki do znaczących potrzebujących historycznych miejsc i społeczności, nauczyciele zachęcali studentów do badania praktycznych zastosowań swoich studiów. To wciągające doświadczenie uczenia się, które miało na celu pogłębienie ich zrozumienia i wspieranie poczucia odpowiedzialności wobec problemów społecznych, tworząc żywe środowisko edukacyjne, które żyło z celem i zaangażowaniem.